દુખડા ગાવા રહી ત્યાંતો,સુખ ને આવવાનું કારણ જ ભુલાઈ ગયુંજાગીને બોડીને ડીહાઈડ્રેટ કરવાના ચક્કરમાં,ખુદને ભીંજવવાનું તો ભુલાઈ જ ગયુંદોડ લગાવી બોડીને ફિટ રાખવાનના મૂડમાં,મનને તંદુરસ્ત રાખવાનું તો ભુલાઈ જ ગયુંટિફિન બનાવી, વાળીજુડીને ચોખ્ખાઈ તો લેવાઈ ગઈ,પણ...
કરુંહું જ્યારે,એ ક્ષણે મળતો રહેજેસાંકડી કેડીઓ કેરી લટાર મારતાં મારતાંયાદ કરું હું જ્યારે,એ ક્ષણે આવતો રહેજેઉમંગો ભર્યા શ્વાસ ભરું હુંજ્યારે જ્યારેએના કણ-કણમાં,એ ક્ષણે મળતો રહેજેઆ સમાજની વાતો સતાવે ત્યારેત્યારેતું હેત ભર્યો વહેણ બનીને, એ ક્ષણે મળતો...
વાગે છે જે હૃદયને એ ધડકનો યાદ રાખું છુંથોભી ગયેલા હર એક પંથો ને યાદ રાખું છુંહર હંમેશ હું ખોવાઈ જાઉં છું એ મસળાઈ ગયેલ સપનાઓમાંબદલતો રહે છે સમય હંમેશાએટલા માટે જ તો જૂની જીવાઈ ગયેલી ઘડીઓ ને યાદ રાખું છુંમને સારા નરસા સાથે કોઇ સંબંધ છે તો માત્ર એટલો...
જીવન ઘણું ટૂંકું છે જીવતા આવડે તો જીવીલો ના આવડે તો શીખીલો ઉપયોગ એનો કરીલો સાંભળવાની વાત સાંભળીલો ન ફાવે તો એક કાને નાખી બીજા કાનેથી ઉડાડીલો માફ કરો પણ વારંવાર ભૂલ ના કરો ભૂલ માંથી થોડુંઘણું શીખીલો દુઃખ ભલેને આવે તેને હાસ્યમાં પલટવાનું શીખીલો...
મન થાય છે ફરી બાળક થઈ જવું છેના હતી કોઈ ભાનહતી નહીં કોઈ જંજટતોય હતાં મન ચંચળન કોઈ શબ્દોની સમજહતી જીંદગી કોઈ એક રમતતો પછી મન કેમ ન થાયમન થાય છે ફરી બાળક થઈ જવું છેખુલ્લા પગે રમતાં, રખડતાનહોતા ચડતા હાંફનાની નાની વાતે ઝગડતાતોય કરતાં સહુને માફહતાં ઘણાં...
શબ્દોમાં મીઠાશ અને આંખોમાં ઉજાસ લાગે છે તો પણ ન જાણે કેવા ઘા વાગે છે આપવા બેસો સુખ સદાય….. તેમ છતાં અંતર ઉદાસ લાગે છે શું કહું ન જાણે કેવા ઘા વાગે છે આંખોમાં પાણી તોય અંતરને ઉજાણી બોલવાનું થોડું અઘરું લાગે છે શું કહું ન જાણે કેવા ઘા વાગે છે...
છોડો યાર, એવું તો ચાલ્યાં કરેજેવા કરો કામ તેવાં તો ભોગવ્યાં જ કરેસાચાં તો સાચાં જ ઠરેજીંદગીના તો છે પૈંડા બેકયારેક આગળ તો,કયારેક પાછળ ફરેછોડો યાર, એવું તો ચાલ્યાં કરેમળ્યું છે એ તો ક્યારેક ગુમાવવું પણ પડેતો શું જીંદગી છોડી દેવાયજીંદગીના તો છે...
વહેલા વહેલા જાગો,આ તો શિયાળાની સવાર છે જાગીને ભાગતા ભાગતા, મારવી એક લટાર છે સુરજ ને પૂછજો જરા, અલ્યા ક્યાં ગરમી ભરી વખાર છે વહેલા વહેલા જાગો, આ તો શિયાળાની સવાર છે ગુલાબી આ ઠંડીમાં, ક્યાંક તાપણું અસવાર છે કહેવું લાગે મીઠું, સોનેરી આ સવાર છે અરે ભાઈ...
મે પૂછ્યું ચાંદ ને છે કોઈ એવું હોયતો જણાવને આ મનને સમજાવી શકે તેવું બનાવીદે મુમતાજ મને એની બને શાહજહાં એ મારો કહ્યું મેં ચાંદને થઈ જાય અમર એવી કવિતા બનાવને મુમતાજનો પ્રેમ એવો તાજમહેલ બનાવને પૂછ્યું જરા લત્તાઓને છે કોઈ પાન જે મને ફૂલ બનાવીલે એવું છે...
આજ કહું એક વાત હતી પુનમની રાતચડ્યો ચંદો આકાશઝાંખી નોહતી એ રાત છાજલી માંથી દેખાતી હતીએ ખુશ્બુ ભરેલી વાટજ્યાં જ્યાં નજરો મારીયાદી મળે ત્યાં આપનીસતાવતી વાતો એ યાદનીહતી નીંદ મારીસપનાઓ હતાં તારાવાત છે એ રાતનીમારી કવિતાઓ સુધી...
