આપણે આગળના ભાગમાં વાંચ્યું કે રશ્મિ સામે ઘણાં બધાં પડકારો આવ્યા પરંતુ તે આખરે પાણી પીને નિરાંતનો શ્વાસ લઈને ઊંઘી ગઈ. પણ તેના મગજના ડરે તેનો પીછો છોડ્યો હતો નહીં તેથી તેને ફરીથી કોઈ અવાજ સંભળાયો. હવે આ અવાજ સાચો હતો કે તેના કોઈ મનનો વહેમ હતો વાંચીએ આગળ.
જ્યારે કોઈ અવાજ સાંભળીને રશ્મિની આંખ ખુલી તો તેની આંખો ફાટી રહી ગઈ જાણે આંખોના ડોળા બહાર આવી ગયા હોય તેમ તે સામે જોતી જ રહી ગઈ. એસી ચાલુ હોવા છતાં કપાળ ભીનું થઇ ગયું. તેણે જોયું કે તમે ત્રણ વ્યક્તિઓ ઊભી હતી. ત્રણે બિલકુલ અજાણી વ્યક્તિઓ હતી. તેને રશ્મિએ ક્યારે પણ જોયા હતા નહીં. એક વ્યક્તિ જ્યાં ફાઈલ પડી હતી ત્યાં ટેબલ પાસે ઊભી હતી,બીજી વ્યક્તિ સોફા પર બેઠી હતી, અને ત્રીજી વ્યક્તિ તેના પગ પાસે નજીક ઊભી હતી. આ ત્રણેય વ્યક્તિમાંથી કોઈ પણ હલી રહ્યું નહોતું માત્ર તેઓ રશ્મી ની સામે એક નજરે જોઈ રહ્યા હતાં. આ દ્રશ્ય જોઈને રશ્મી ના ગળે ડૂમો બાઝી ગયો અને તે કંઈપણ હલનચલન કર્યા વગર બાજુમાં સૂતેલા ધ્યાનને જગાડવા લાગી. પરંતુ ધ્યાન ખૂબ જ ઊંડી ઊંઘમાં હતો તેથી તે જાગ્યો નહીં.મને સુવા દે તેમ કહીને માથા પર બ્લેકેટ ઓઢીને ઉંઘી ગયો. રશ્મિને શું કરવું તે સમજાતું હતું નહીં તેણે આંખો બંધ કરી અને કાન પર હાથ રાખીને ચીસ પાડી. તેની ચીસના અવાજ થી ધ્યાન જાગી ગયો. ‘અરે શું થયું રશ્મી આટલી રાત્રે ચીસો કેમ પાડે છે? ‘ ધ્યાને જાગીને રશ્મિને સવાલ કર્યો. રશ્મી કંઈ પણ બોલી શકી નહીં તેની આંખો બંધ હતી અને તે પોતાનો હાથ સામેની તરફ કંઈક બતાવવાના ઈરાદે લાંબો કર્યો અને ધ્યાનને ગળે વળગી ગઈ. ‘ શું રશ્મિ? શું છે?’ એ રશ્મિના હાથ તરફ જોતા પૂછયું. ‘ચ..ચોર સામે ત્રણ ચોર છે ક્યારના મને જુએ છે. ‘ રશ્મિએ ધ્યાનનો હાથ પકડીને કહ્યું.’ અરે ક્યાં છે ચોર?કેવા ચોર?અહીંયાતો કોઈ નથી. ધ્યાને રશ્મિની સામે જોતા કહયું કે,’ તું ચિંતા ન કર મેં બધા દરવાજા અને બારી રાત્રે તપાસ્યા હતાં દરવાજા અને બારીઓ એકદમ સરસ રીતે બંધ છે. જરૂર તને કોઈ ભ્રમ થાય છે. તું આમ પહેલા સામેની બાજુ તો જો અહીંયા કોઈ નથી. ‘ ધ્યાને રશ્મિને સાંત્વના આપતા કહ્યું. રશ્મિએ સ્વસ્થ થઈ અને ધ્યાનના ગળાને છોડીને સામેની તરફ નજર કરી. તે જોઈને અચંબો પામી ત્યાં સામે કોઈ હતું નહીં. ધ્યાને ઉભા થઈને ફરીથી બધાં બારી-બારણાં ચેક કર્યા. અને અડધી રાત્રે બધી વસ્તુઓ પણ તપાસી પરંતુ ક્યાંય કોઈ વસ્તુ ગાયબ હતી નહીં. તે બેડરૂમમાં પાછો ફર્યો અને રશ્મિને મનાવ્યા પછી ધ્યાને રશ્મિને ફરીથી સુવડાવી દીધી.
હવે તો સરસ મજાની સવાર પડી ગઈ હતી. બધા પોતપોતાના રુટીન કાર્યમાં લાગી ગયા હતા. રશ્મી અને ધ્યાન બ્રેકફાસ્ટ ટેબલ પર બેઠા હતા. બંને નાસ્તો કરી રહ્યા હતા પરંતુ રશ્મિનું નું ધ્યાન નાસ્તો કરવામાં હતું નહીં તે કંઈક બીજું વિચારી રહી હતી. ધ્યાને રશ્મી ને નોટીસ કરી કે તે ગઈ કાલ રાતની ઘટના માંથી હજુ પણ બહાર આવી નથી. તેથી તેણે રશ્મિને ફરીથી સમજાવવા લાગ્યો અને ત્યારબાદ તે ઓફીસ ગયો. અને ત્યારપછી રશ્મિ પણ ઘરના કામો સમેટવા લાગી. આખો દિવસ ખૂબ જ સરસ થઈ ગયો.આજે રાત્રે ફરીથી તે પાણીનો જગ ભરી અને એક લાકડી બાજુમાં લઈ અને ઊંઘવાની કોશિશ કરવા લાગી. પરંતુ તેને ઊંઘ આવતી ન હતી. ધીરે-ધીરે વલખા મારતા મારતા લગભગ રાતના એક વાગ્યે તેને ઊંઘ આવી ગઈ. હજુ તે ઊંઘીને એકાદ કલાક થઈ હશે. ત્યાં તેની આંખ ફરીથી ખૂલી ગઈ. અને તેણે ફરીથી તે જ નજારો જોયો. સામે ત્રણ વ્યક્તિ ઊભી હતી. ત્રણેય વ્યક્તિ એ મોઢા પર માસ્ક પહેરેલા હતાં. તેમને જોઈને રશ્મી ખુબ જ ડરવાં લાગી પરંતુ તેણે ધ્યાનને ઉઠાડ્યો નહીં કારણ કે ધ્યાન તેની વાત નહીં સમજે તેમ માની અને તે ભગવાનનું નામ લઈને બ્લેન્કેટ માથા પર ઓઢીને સૂઈ ગઈ. પરંતુ આ રાતની વાત તેના મનમાં ઘર કરી ગઈ હતી. અને તેણે સવારે ધ્યાનને ફરીથી કહ્યું કે આવું બન્યું છે. તેથી ધ્યાન અને તેને સાંત્વના આપવા માટે ઘરના બધા બારી દરવાજાઓ ચેક કર્યા. બધા દરવાજાઓ અને બારીઓ વ્યવસ્થિત રીતે બંધ હતી. આમ રશ્મિની ત્રણ ચાર દિવસથી એકની એક ફરિયાદને કારણે ધ્યાન પણ અસ્વસ્થ થઈ ગયો હતો. અને રશ્મિ પણ દિવસે ને દિવસે તેના મગજ પર સંતુલન ખોઇ રહી હતી.તેણે રશ્મિ ને ખાતર ઘરમાં સીસીટીવી કેમેરા લગાવ્યા. આજે રાત્રે ધ્યાન પણ સતર્ક બની બધા જ દરવાજા અને બારીઓ બે બે વાર ચેક કરી અને તેની પાસે એક લાકડી રાખી અને પોતાના બેડરૂમમાં ગયો તેનું સ્વાસ્થ્ય થોડાક દિવસથી સારું જણાતું હતું નહીં. તેથી તેણે ઊંઘની એક ગોળી લીધી અને તે ઊંઘી ગયો. રશ્મિ પણ ડરતા ડરતા ધ્યાનનો હાથ પકડી ને ઊંઘી ગઈ. પરંતુ દરરોજનાં એ જ ટાઈમે રશ્મિ આંખ ખુલી તેણે સામે જોયું તો આજે કોઈ હતું નહીં. કે મનમાં વિચારવા લાગી કે, કદાચ સીસીટીવી કેમેરાના ભયથી કોઈ નહીં આવ્યું હોય. તે થોડીવાર આંખો ખુલ્લી રાખી અને આસપાસ જોવા લાગી આજે કંઈપણ હતું નહીં તેથી તે નિરાંતનો શ્વાસ લઈ અને ફરીથી ઊંઘવા માટે તેની જગ્યાએ આડી પડી. ત્યાં જ ડોરબેલ વાગ્યો. અરે,આટલી રાત્રે કોણ હશે ? આવા વિચાર સાથે તે ડરવાં લાગી. તેણે પોતાનો મોબાઈલ લીધો અને સીસીટીવી કેમેરા ચાલું કર્યા. દરવાજા પાસેનો કેમેરો ઓન કર્યો. પરંતુ દરવાજા પર કોઈ હતું નહીં. કંઈ સમજણ પડી નહીં. તે મોબાઈલ સાઈડમાં મુકીને હજુ કંઈ પણ વિચારે તે પહેલા ફરીથી ડોરબેલ વાગ્યો. તેણે ફરીથી કેમેરામાં જોયું પણ ત્યાં કોઈ હતું જ નહીં. હવે તે સંપૂર્ણ રીતે ડરવા લાગી હતી. તેથી તેણે ધ્યાનને જગાડવાની કોશિશ કરી પરંતુ ધ્યાન રાત્રે ઊંઘ ની ગોળી લઈને સૂતો હતો તેથી તે જાગ્યો જ નહીં. તેથી તે હિંમત કરીને બાજુમાં પડેલી લાકડી લઇ અને દરવાજો ખોલવા ઊભી થઈ. જેવો તેણે દરવાજો ખોલ્યો ત્યાં દરવાજો ખોલતાની સાથે જ તેના હોશ ઉડી ગયા. જાણે ખોપડી માંથી મગજ બહાર નીકળી ગયું હોય તેમ મગજ કામ કરતું જ બંધ થઈ ગયું અને તેના શ્વાસો ફૂલી ગયા અને આંખોમાં લોહી ભરાઈ આવ્યા . તે હડબડાતી બોલવા લાગી ‘આ…આ.. આતો ………
આટલી રાત્રે આ દરવાજાની સામે કોણ હશે? રશ્મી તેને જોઈને આટલી બધી ડરી કેમ ગઈ?
To be continued……..
halfdream….. sapna
