આત્માનું દર્દ

                  લગભગ રાતના સાડા અગિયાર થી પોણા બાર વચ્ચેનો સમયગાળો હતો. ત્યારે અંધારી રાતમાં આવાસ નું બિલ્ડીંગ લગભગ સાવ સુનસાન બની ગયું હતું. એ જ વખતે લોકોને બચાવો-બચાવોની બૂમો સંભળાવા લાગી  ત્યારે લોકો પોતપોતાના નાનકડા આવાસના ફ્લેટ માંથી બહાર આવ્યા અને બધા એ દૃશ્ય જોઈને ખૂબ જ ડરી ગયા એ દૃશ્ય જોવામાં જ ભયંકર લાગી રહ્યું હતું. એક દીકરી પોતાના જ બાપને બંને પગ પકડીને  ઘસેડીને આખા આવાસના બિલ્ડીંગ વચ્ચે લઈ જઈ રહી હતી. તેના એક હાથમાં ખંજર હતું. તેનો બાપ તેની સામે કરગરી રહ્યો હતો. અને લોકો સામે જોઈને તે બચાવો-બચાવોની બૂમો પાડી રહ્યો હતો. પરંતુ તેની દીકરી તેને ઘસેડીને બરાબર આવાસ ની વચ્ચે લાવી અને ત્યાં એનું ગળુ તેના હાથમાં રહેલા ચાકુ વડે કાપી નાખ્યું. તેનો બાપ તો ત્યાં જ મરી ગયો. એ છોકરીએ હાથમાંથી ચપ્પુ નીચે ઘા કરી દીધું અને તેના પિતા ની આવી હાલત જોઈને ખૂબ જ રડવા લાગી. એટલી વારમાં કોઇએ પોલીસને ફોન કરી દીધો હતો. તેથી પોલીસ પણ ત્યાં પહોંચી ગઈ. પોલીસે છોકરીને હાથકડી પહેરાવીને પોલીસ સ્ટેશન લઈ ગઈ અને તેને જેલમાં નાખી દીધી. બધાં ની સામે તેણે તેના બાપની હત્યા કરી હતી છતાં તે કહી રહી હતી કે મેં મારા બાપને નથી માર્યા મેં આવું કામ નથી કર્યું અને તે ચીખો પાડી પાડીને પોલીસને આ વાત સમજાવી રહી હતી. પરંતુ આ ઘટના આખા આવાસ ના માણસો સામે બની હતી એથી બધા જ તેનાં વિરોધી હતા. લોકોએ તેમની સગી આંખે આ દ્રશ્ય જોયું હતું તેથી લોકોએ પણ પોલીસ સામે એ જ ફરિયાદ કરી કે આજ તેની સગી છોકરીએ તેના બાપ ને માર્યો છે. પરંતુ તે આ વાતને સ્વીકારવા તૈયાર જ નહોતી તે કહી રહી હતી કે મે આ કામ નથી કર્યું મેં મારા બાપ નથી માર્યો હું શું કામ મારા બાપ ને મારું? પરંતુ ઘણાં બધા સાક્ષીઓ હોવાને કારણે તેનું કંઈ પણ ન ચાલ્યું અને કોર્ટે પણ તેને આજીવન કેદની સજા સંભળાવી દીધી. તે વકીલ ને કહી રહી હતી કે મને બચાવી લો મેં આ કાર્ય નથી કર્યું. ત્યારે વકીલ પણ બોલ્યા કે આટલા બધા જોનારાઓ ખોટા ન હોઈ શકે તે જ તારા બાપ ને માર્યો છે તું કેમ સ્વીકારી નથી લેતી. તે ઘરમાં બાપ-દિકરી બન્ને એકલા જ રહેતા હતા તેને બચાવવા વાળું કોઈ હતું નહીં એથી તે આજીવન માટે જેલમાં કેદ થઈ ગઈ.

               ગિરીશ અને પ્રજ્ઞા પોતાના ઘરે બેસીને આ આ ન્યૂઝ ટીવી પર જોઈ રહ્યા હતા. અને સાથે ચાની ચૂસકી લઇ રહ્યા હતા બંને પતિ-પત્ની  પ્રોફેશનલી વકીલો હતા. જેમાંથી પ્રજ્ઞા તે છોકરી નો કેસ લડી રહી હતી પરંતુ છેવટે ઘણા બધા સાક્ષીઓ અને પુરાવાઓને કારણે તે પણ એ છોકરીની વિરોધી બની ગઈ હતી. જ્યારે બંને પતિ-પત્ની બેઠા હતા ત્યારે પ્રજ્ઞા એ  કહ્યું ” કેવો જમાનો આવી ગયો છે તેના બાપને તેની ખુદ ની દીકરી એ જ મારી નાખ્યો.” ત્યારે  ગિરીશ બોલ્યો “અરે આ કેસની પ્રજ્ઞા તું જ વકીલ હતી ને પછી તે કેમ આ કેસ છોડી દીધો? ” “અરે મારે આ કેસ લેવાની જરૂર નહોતી કેમ કે આ કેસ કોઈ કેસ હતો જ નહીં આમાં તો એટલા બધા સાક્ષીઓ અને એટલી બધા પ્રુફ હતાં કે આ કેસ સીધો અને સામો જ હતો કે ગુનેગાર કોણ છે એ જ છોકરીએ તેના બાપ ને માર્યો છે. આજે જ કોર્ટે તેને આજીવન કેદની સજા સંભળાવી છે. ” ત્યારે તેમના ફોન પર ઘંટડી વાગે છે અત્યારે પ્રજ્ઞા ફોન ઉપાડે છે. અને થોડીવાર વાત કર્યા બાદ તે પાછી ગિરીશ પાસે આવે છે. અને કહે છે ગિરીશ…. મિસ્ટર દેસાઇ નો ફોન હતો તેના ઘરે કાલે રાત્રે પાર્ટી છે આપણે બંને તે પાર્ટીમાં જવાનું  એમણે આમંત્રણ આપ્યું છે.” ”  સોરી! પાર્ટીમાં તારે એકલા એ જ જવું પડશે મારે એક  કેસ માટે ઘણું બધું કામ છે અને કોર્ટ માટે પેપરો પણ તૈયાર કરવાના છે તો કાલે રાત્રે હું ફ્રી નથી તો એકે કામ કર તું એકલી જ જઈ આવજે ને ” ગિરશે કહ્યું.

                પ્રજ્ઞા બીજે દિવસે રાત્રે મિસ્ટર દેસાઈ ની પાર્ટીમાં જવાં માટે તૈયાર થઈ ગઈ. “હું જાઉં છું ગિરીશ દરવાજા અને બારીઓ વ્યવસ્થીત બંધ કરી દેજો હું બાર વાગ્યા પહેલાં આવી જઈશ.” “સારું તું જા અને સંભાળીને ગાડી ચલાવજે. ” ગિરીશ બોલ્યો.

                રાતના લગભગ 11:30 થી 11:45 વચ્ચેનું એ જ સમય હતો. પ્રજ્ઞા તેના ઘરે આવી. આવીને તરત જ તે પોતાના રૂમ માં ગઈ અને ત્યાં રૂમમાં ગિરીશ સૂતો હતો. તેણે રૂમમાં જઈ અને ડ્રોવર માંથી પોતાની પર્સનલ ગન કાઢી અને સૂતેલા ગિરીશ પર એક સાથે ચાર પાંચ ગોળીઓનો વરસાદ વરસાવી દીધો અને ગિરીશનું ત્યાંને ત્યાંજ મોત થઈ ગયું. ત્યારે પણ આગળની ઘટનાની જેમ ઘટનાએ ફરીથી જ બની તે પ્રજ્ઞા પણ કહેતી રહી કે મેં ગિરીશ ને નથી માર્યો મેં કંઈ જ નથી કર્યું. જો કે રાત્રે કોઈ સાક્ષી કે પૂરાવા ન હતાં. પરંતુ પોલીસ જ્યારે આવી ત્યારે તેમણે પ્રજ્ઞા ના હાથમાંથી ગન જ કરી હતી અને તેના ચહેરા પર પણ ગિરીશનાં લોહીના છાંટા ઉડેલા હતા. તે પણ જેલમાં મોટા મોટા અવાજે એક જ જવાબ આપતી રહી કે તેણે તેના પતિને નથી માર્યો તે નિર્દોષ છે.અને તેના બાજુનાં જ પાંજરામાં તે છોકરી હતી કે જેણે તેના સગા બાપ ને મારી નાંખ્યો હતો. થોડા સમય બાદ તે પ્રજ્ઞાની નજીક આવી અને એ કહેવા લાગી “હું પણ થોડાક દિવસ પહેલા આ જ વાત કહી રહી હતી કે મેં મારા બાપને નથી માર્યો પણ મારું કોઈએ સાંભળ્યું નહીં અને મને તમે જ તો આજીવન કેદની સજા કરાવી હતી. અને હવે તમે પણ અહીંયા ક્યાંથી? તમારી હાલત પણ મારા જેવી જ છે. મેં તો કોઈ ગુનો નહોતો કર્યો છતાં મને સજા મળી હું બધાની સામે ચીખતી રહી બૂમો પાડી પાડીને કહેતી રહી કે મેં મારા બાપને નથી માર્યો છતાં કોઈએ મારું સાંભળ્યું નહીં. અને ચોધાર આંસુએ રડવા લાગી અને ત્યાં જ બેસી ગઈ  ” “હું તારું દર્દ સમજુ છું આજે મારી પણ હાલ એવી જ છે જે રીતે તું નિર્દોષ હોવા છતાં કસૂરવાર સાબિત થઈ. તેમ હું પણ નિર્દોષ છું મેં મારા પતિને નથી માર્યા.” પ્રજ્ઞાએ કહ્યું. બંને પોત પોતાના દર્દ નો બોજ માથે રાખીને રડી રહી હતી. ત્યારે અવાજ આવ્યો કે તમે બંને રડશો નહીં હું તમને આ દર્દ માંથી બહાર કાઢીશ હું જાણું છું કે તમે બંને ગુનેગાર નથી. મેં તો બસ મારા ગુનેગારોને સજા આપવા માટે તમને નિમિત માત્ર બનાવ્યા છે. ”કોણ છે? કોણ વાતો કરી રહયું છે.”પ્રજ્ઞા બોલી. પણ કોઈ જવાબ ન આવ્યો. થોડા સમય પછી ત્યાંના રાત્રિના જેલર પાઠક સાહેબ આવ્યા. તે પ્રજ્ઞાની જેલ ની બાજુમાં આવીને ઊભા રહ્યા. અને કહેવા લાગ્યા.” પ્રજ્ઞા તે આવું શું કામ કર્યું તે ગિરીશ ને કેમ માર્યો તું તો એક વકીલ છે ને તો તેના કોઈ ગુના માટે તું તેને સજા કરાવી શકતી હતી પણ તે કાનૂન શા માટે હાથમાં લીધું?” ” મેં ગિરીશને નથી માર્યો ને કોઈપણ ગુનો નથી કર્યો. હું શા માટે ગિરીશને મારું એ તો મારો પતિ હતો મેં એવું કોઈ કાર્ય કર્યું નથી મેં કાનૂન હાથમાં લીધું નથી.” પ્રજ્ઞા બોલી

             ત્યારે પાછળથી અવાજ આવ્યો પાપા ત્યારે પાઠક સાહેબે પાછળ ફરીને જોયું અને તે છોકરી અને પ્રજ્ઞા પણ જે બાજુથી અવાજ આવતો હતો તે બાજુ જોવા લાગ્યા. સામે એક છોકરી કાળા રંગના વન પીસ ડ્રેસ માં ખુલ્લા વાળ સાથે ઊભી હતી. પાઠક સાહેબ એક અચંબા સાથે  બાજુ  જોતા રહ્યાં. મારી દીકરી અરે બેટા…. તું ક્યાં હતી? અને ભરેલી આંખો સાથે તેની દીકરીને ગળે વળગવાં માટે જાય છે. પણ આ શું તેઓ એ હાથ તો ફેલાવ્યાં પણ તે પોતાની દીકરી ને અડકી શક્યા નહીં અને તેઓ આરપાર નીકળી ગયાં. ત્યારે તે બોલી ઊઠ્યા બેટા લીના આ બધું શું છે? ત્યારે લીના  બોલી પપ્પા તમે મને ક્યારેય હવે મળી નહીં શકો હું તો એક આત્મા છું જે અઠવાડિયા પહેલા પોતાની સાથે થયેલા અપરાધનો બદલો લેવા માટે હજુ સુધી ભટકી રહી છે.” અપરાધ ??? ” મિસ્ટર પાઠક બોલી ઉઠ્યા.” બેટા આ તું શું કહી રહી છે? મારા તો પગ નીચેથી જમીન ખસી રહી હોય એવું મને લાગી રહ્યું છે. ” હા પપ્પા અપરાધ પપ્પા આ ગોરી અને મિસ પ્રજ્ઞાનો કોઈ વાંક નથી. તેમના શરીરમાં મેજ પ્રવેશ કરીને મારા ગુનેગારોને સજા આપી છે અને એક ગુનેગાર હજુ પણ બહાર ખુલ્લેઆમ આંટા મારી રહ્યો છે. મારી સાથે જ નહીં પણ મારી બહેનપણી રીમા સાથે પણ  તમને યાદ જ હશે એ રાત્રે હું વિનયની બર્થ-ડે પાર્ટીમાં તેના ઘરે ગઈ હતી. ત્યારે મારી અને રીમા સાથે ઘોર અપરાધ થયો હતો. એ રાત્રે વિનય અને તેના પપ્પાના મિત્ર એટલે કે મિસ પ્રજ્ઞા ના પતિ ગિરીશ આ બંનેએ મળીને કૌભાંડ રચ્યું હતું. તે રાત મારા જીવનની અંતિમ રાત હતી. મારી લાશ તમને વિનયના ઘરની બહાર ગાર્ડનમાં વચ્ચોવચ્ચ લગાવેલા એક વૃક્ષ નીચે મળશે એજ બંગલો ના ત્રીજા માળે આજે પણ  રીમા  કેદ કરાયેલી હાલતમાં મળશે વિનય ને એટલા માટે નથી માર્યો કે આ દુનિયા સામે હું એક આત્મા મારી વાત સાબિત કરી શકું નહીં તેના માટે મારે કોઈ શરીરની જરૂર પડે. પણ વિનયને હું તેના અંજામ સુધી પહોંચાડીને જ રહીશ અને મિસ પ્રજ્ઞા અને આ ગૌરીને નિર્દોષ સાબિત કરીશ. ગૌરી નો બાપ પણ વિનય અને પ્રજ્ઞાના પ્રતિ ગિરીશ ના જેટલો જ ગુનેગાર છે.

                   એ રાત્રે પાર્ટી જોશમાં ચાલી રહી હતી. હું અને રીમા પાર્ટી અધૂરી મૂકીને રાત્રે મોડું ન થાય એટલા માટે ઘરે આવવા માટે નીકળી ગયા ત્યારે વિનય અમને બંનેને પાછા બોલાવ્યા. થોડીવાર માટે રોકાવાનું કહ્યું તેથી હું તેની વાત થઇ શકી નહીં અને અમને બંનેને એક ડ્રીંક ઓફર કર્યું. જેમાં તેણે બેહોશી ની દવા મેળવી હતી. તે પીતાની સાથે હું અને રીમા બંને બેહોશ થઈ ગયા. પાર્ટીમાં લોકોની જાણ વગર કોઈને ખબર ન પડે એ રીતે અમને બંનેને તે બંગલાના ત્રીજા માળે લઈ જવામાં આવ્યા ત્યાં એક રૂમમાં અમને બંનેને બેડ ઉપર સુવડાવી દેવામાં આવ્યા. અમારી બંને સાથે કુકર્મ  કરવામાં આવ્યું. ગિરીશ અને વિનય બંને એ મળીને તેનો મેં વિડીયો બનાવી લીધો હતો. અને બંને ત્યાંથી નીકળી ગયા. મારા પર દવાની ઓછી અસર ને કારણે હું વિમાની પહેલા ચાલી ગઈ અને ખુદની હાલત જોઈને મારાથી રહી ન શકાયું અને ખૂબ દુઃખ સાથે હું એ ત્રીજા માળની બારીમાંથી નીચે કૂદી ગઈ પણ જ્યારે હું ખુદી નીચે પડી ત્યારે વિનય અને ગિરીશ ત્યાં જ હતા તેમણે બહાર કોઈ અવાજ સાંભળીને બધી બાજુ જોવા લાગ્યા તેઓની નજર મારા પર પડી ત્યારે તેઓએ મને તે વૃક્ષ નીચે દાટી ત્યારે મારા શ્વાસો ચાલી રહ્યા હતા. મારી સાથે કુકર્મ કર્યા બાદ મારી મૃત્યુના જવાબદાર પણ તે બે લોકો જ હતા. અને પપ્પા રીના પણ તેઓની કેદમાં છે. માત્ર હું અને રીમા જ નહી પરંતુ એ બંને અમારા જેવી કેટલી છોકરીઓને પોતાના શિકાર બનાવી ચૂક્યા છે અને તેઓ છોકરીઓને દેહવ્યાપાર માટે બહાર મોકલવા નો ધંધો ચલાવી રહ્યા છે અને ન જાણે કેટલી છોકરીઓને તો જ વેચી ચુક્યા છે. માત્ર હું નહીં પણ મારા જેવી કેટલી આત્માઓ ન્યાય માટે તડપી રહી છે. અને અત્યારે વિનય પણ તમને તેના ઘરે જ મળશે એ ખાલી બહારથી જ લોકોના કહેવા માટે ઘર છે પરંતુ અંદરથી તો છોકરીઓ નો દેહ વ્યાપાર અને વેચવાનો ધંધો ચાલી રહ્યો છે હું વિનય સામે આવીને બધી જ કબૂલાત કરાવીશ. હું માત્ર આટલું જ કહેવા માટે અહીંયા આવી છું.

               પાઠક સાહેબ પોલીસ કર્મચારીઓને લઈને વિનયનાં ઘરે ગયા પણ ઘરે કોઈ હતું નહીં અને વિનય પણ ન હતો. તેઓએ આખા ઘરમાં તપાસ કરવાની ચાલુ કરી ત્યારે ત્રીજા માળે તે ખુદ ગયા અને ત્યાં રૂમનો દરવાજો ખોલીને જોયું તો રીમા બેડ પર બેહોશ હાલતમાં પડી હતી. વિનય પણ ત્યાં જ હતો તે બેડની સામે કેમેરો લગાવેલો હતો અને વિનય રીમાના હાથે કોઈ ઇન્જેક્શન આપી રહ્યો હતો. મિસ્ટર પાઠક કે તેને ત્યાં જ રોકી લીધો અને તેનો ગુનો પકડાઈ ગયો છે એવું કહેવા લાગ્યા. ક્યારે વિનય હસવાં લાગ્યો. અને પાઠક સાહેબ ને કહી ઉઠ્યો તમે આ બધું સાબિત કઈ રીતે કરશો હમણાં હું તમને અને આ રીમાને બંનેને મોતને ઘાટ ઉતારી દઈશ અને હાથમાં ગન લઈ અને  પાઠક સાહેબ સામે તાકી દીધી. ત્યારે તેણે પાઠક સાહેબ ની પાછળ કોઈ ને જોયો ત્યારે તેને સરખી રીતે જોયું ત્યારે ત્યાં લીના ઊભી હતી. “તું કેવી રીતે જીવતી બચી ગઇ”વિનયે કહ્યું તે અંદરથી ડરવા લાગ્યો હતો ત્યારે લીના બોલી હું લીનાની આત્મા છું હું મારો બદલો પૂરો કરીને રહીશ અને મારી બહેનપણી ને પણ ન્યાય અપાવીશ જોકે બે ગુનેગાર ગિરીશ અને પેલો તમારો ઘરનો ચોકીદાર જેણે તમારી ગેરહાજરીમાં અમને બેહોશી ના ઇન્જેક્શન આપતો હતો. અને તેણે પણ અમારી સાથે તમારી જેટલું જ કુકર્મ કર્યું હતું. અને એ પણ તમારા ધંધા નો ભાગીદાર હતો.એ બંને ને તો હું સજા આપી ચૂકી છું બસ હવે તારો વારો છે. લીના પહેલા કેમેરા સામે જુએ છે અને કેમેરા બળીને ભસ્મ થઈ જાય છે. હવે વારો હતો વિનયનો સાચું બોલવાનો.  વિનયને તે જ રાત્રે કેદ કરી લેવામાં આવે છે. અને કોર્ટમાં તેના વિરુદ્ધ કેસ દાખલ કરવામાં આવે છે. વિનય કોર્ટમાં બધી જ વાત કબૂલ કરે છે.  કારણકે લીના ત્યાં સામે જ ઊભી હતી અને કોર્ટમાં માત્ર વિનય તેના પિતા મિસ્ટર પાઠક જ તેને જોઈ શકતા હતા. અને  તેના ઘરના ગાર્ડનમાં રહેલા વૃક્ષ નીચે થી લીનાને તેઓએ જીવતી દાટી દીધી હતી તે વાત પણ કબૂલ કરે છે અને પોલીસની શોધખોળ બાદ લીનાની લાશ પણ તે વૃક્ષ નીચે મળે છે અને રીમા ની હાલત ખુબ ગંભીર હોવાને કારણે તેને હોસ્પિટલમાં સારવાર માટે ખસેડવામાં  આવી હતી પરંતુ તેનો જીવ બચી ગયો હતો અને તે ચશ્મા આવી ચૂકી હતી અને પોલીસ પણ તેની પાસેથી બયાન લઈ ચૂકી હતી. હવે વિનયનો છૂટવાનો કોઈ પણ માર્ગ હતો નહીં કારણ કે બધા જ સબૂત પોલીસને મળી ગયા હતા. તેથીકોર્ટ વિનયને ફાંસીની સજા સંભળાવે છે. તે સાથે જ ગૌરી અને મિસ પ્રજ્ઞા નિર્દોષ સાબિત થાય છે અને  ઈજ્જત સાથે છોડી દેવાનો હુકમ આપે છે. ત્યારે કોર્ટમાં પાછળ ઉભેલી લીનાની આત્મા ફરીથી આવે છે.તેની આંખોમાં આંસુ અને દર્દ સિવાય કશું હોતું નથી. અને તે એક નજરે તેના પિતાજી મિસ્ટર પાઠક, ગૌરી અને પ્રજ્ઞા સામે જોઈને હંમેશા માટે આકાશ માં વિલીન થઈ જાય છે…….

halfdream….. sapna